Οδός Μετεώρων, αριθμός 14-16. Η είσοδος της παλιάς πολυκατοικίας όπου έζησε και τελικά βρέθηκε δολοφονημένος ο Νίκος Σεργιανόπουλος έχει αλλάξει όψη και έχει μεταμορφωθεί σε ένα τεράστιο... αποχαιρετιστήριο λεύκωμα που στήθηκε αυθόρμητα από τους φίλους και φανατικούς θαυμαστές του αδικοχαμένου ηθοποιού.
Ανθρωποι όλων των ηλικιών συρρέουν καθημερινά εκεί από κάθε μεριά της χώρας προκειμένου να αφήσουν κάτι δικό τους για τον Νίκο. Γράμματα κολλημένα στον τοίχο, ζωγραφιές, τσιγάρα, λουλούδια, κεριά, αφιερώσεις και ποιήματα, εικόνες αγίων, ένα θυμιατό, αλλά και ένα μικρό αγαλματίδιο της Παναγίας είναι μόνο μερικά από τα αντικείμενα που μαρτυρούν πως ο τόπος δολοφονίας του ηθοποιού τείνει να μετατραπεί σε «τόπο προσκυνήματος» όσων επιθυμούν να αποδώσουν φόρο τιμής στον αγαπημένο τους «κύριο Μαρκορά».
«Ελπίζω εκεί που είσαι να βλέπεις πόσο και πόσοι σε αγαπάμε» είναι το μήνυμα μια ανώνυμης θαυμάστριας από τη... Μολδαβία, ενώ ο 8χρονος Ιωσήφ γράφει πάνω από τις ζωγραφιές του: «Είσαι ελεύθερος όπως το δελφίνι» και «Δεν θα ξεχάσω ποτέ εσένα Νίκο και τις σοκολάτες που μου έπαιρνες από το σούπερ μάρκετ».
Συγκινητικά και τα λόγια στην κάρτα της κ. Εύας και της κ. Λίτσας που αναφέρονται σε κάποιο συγγενικό τους πρόσωπο και γράφουν χαρακτηριστικά: «Εκεί που πας να είσαι καλά. Μπορεί να συναντήσεις και έναν άλλο άγγελο, τον Βασιλάκη, 22 χρόνων», ενώ αρκετοί είναι οι θαυμαστές που γράφουν στα γράμματά τους τη φράση «Βρείτε τον φονιά!»
Λίγα μέτρα μακριά από την είσοδο της πολυκατοικίας ένας νεαρός θαυμαστής στέκεται μαρμαρωμένος και προσπαθεί να καλύψει τα βουρκωμένα μάτια του πίσω από τα μεγάλα σκουρόχρωμα γυαλιά του. Πλησιάζει διστακτικά και με τρεμάμενα χέρια κολλάει στον τοίχο ένα μικρό γράμμα που τελειώνει με στίχους από τραγούδι της Χαρούλας Αλλεξίου. Ο Νίκος Ζαρκαδόπουλος έχει έρθει από τη Θήβα και ακόμη δεν μπορεί να πιστέψει πώς έγινε το κακό. «Ενα από τα όνειρά μου είναι να γίνω ηθοποιός και για μένα ο Σεργιανόπουλος ήταν και συνεχίζει να είναι πρότυπο» μας εξομολογείται. «Πιστεύω πως εκτός από ταλαντούχος ηθοποιός ήταν και ένας υπέροχος άνθρωπος. Είχα την τύχη να τον γνωρίσω πριν από αρκετά χρόνια σε ένα κατάστημα καλλυντικών στην Ερμού, όπου είχε πάει να αγοράσει κρέμες προσώπου. Μου είχε κάνει εντύπωση το πόσο φιλικός και προσιτός ήταν με τον απλό κόσμο».
Γειτόνισσα του επί 18 ολόκληρα χρόνια, η 70χρονη Καλλιόπη Καπετανίδου, έχει μόνο καλά λόγια να πει. «Τον έβλεπα σχεδόν καθημερινά στο δρόμο, αλλά και στο πίσω μπαλκόνι που είναι απέναντι από το δικό μου. Ηταν πολύ καλός άνθρωπος και είχε καλές σχέσεις με όλη τη γειτονιά. Τώρα περνάω από εδώ, τον θυμάμαι και συγκινούμαι».
Αύριο στις 6.00 το απόγευμα η οδός Μετεώρων αναμένεται να κατακλυστεί από πλήθος κόσμου αφού χρήστες του Facebook έχουν προγραμματίσει συγκέντρωση-μνημόσυνο, ενώ θα μοιραστούν φωτογραφίες και αφίσες του Νίκου Σεργιανόπουλου. Μάλιστα καλούν όσους παρευρεθούν να έχουν μαζί τους λουλούδια και κεριά.
Ανδρέας Αξιώτης -espresso
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου